من همیشه با سالگردها مشکل داشته ام. مساله‌ی اولم این بوده است که تاریخ‌شان راغالبا ً فراموش می‌کنم. دومی هم این این است که از نظر من اصولا هر روزی بیش از آن که برگردد به ماوقع ِ مضربی از سیصد و شست و پنج روز پیش از آن، به محتوا و حس و حال همان روز مربوط است. این طرز فکر البته وقتی پای تولد دوستان و نزدیکان وسط باشد، تاثیر چندان خوشایندی ندارد...
این‌ها همه یک جوری مقدمه بود برای تبریک تولد پنج سالگی «نیمسایه». می‌خواستم مفصل‌تر برگزار کنم، اما خوب همین قدر هم که فراموش نکردم به خودی خود جای تبریک مضاعف دارد. این پست رااختصاصا ً می‌گذلرم برای همین داستان و دیگر سخن‌ها را برای بعد.
No comments:
Post a Comment