این‌ها به نظر من عکس‌های خوبی نیستند برای پروفایل؛ نظر صاحبان آنها اما چیز دیگری است. شباهت حال و هوای این سه تا و چندتای دیگر برایم عجیب بود ("جالب" در این جور مواقع واژه‌ی چندان مناسبی نیست). می‌شود داستان را کش داد و رسید به تعمیم‌هایی مثل "روان پریشی جمعی"، "نسل سوخته" یا "فریاد خاموش" حتا؛ بعد دوباره همین‌جور حرف زد تا صبح راجع به هزار بار گفته های این دیار؛ بدم هم نمی‌آید البته، ولی راستش حوصله اش را ندارم!
